Bron: Feeststation.nl
Dit was bijvoorbeeld het geval bij deze zaak van RT/Raiffeisen Touristic Netherlands B.V.. In de arbeidsovereenkomst was de volgende bepaling opgenomen:
15.3 Bij niet-nakoming of overtreding van de in dit artikel omschreven verplichtingen c.q. verboden is werknemer een boete verschuldigd van € 454,– (zegge vierhonderdvierenvijftig euro) voor elke dag of een gedeelte van de dag, dat hij in overtreding is, onverminderd zijn gehoudenheid tot betaling van volledige schadevergoeding aan werkgeefster, indien en voorzover deze meer dan gemeld boetebedrag mocht belopen en – voorzover van toepassing – onverminderd de bevoegdheid van werkgeefster om de arbeidsovereenkomst (uitsluitend of mede) op grond van die overtreding c.q. niet-nakoming te beëindigen (al dan niet op staande voet)”
De werknemer is met andere woorden dus een boete verschuldigd bij overtreding van het beding, maar als de schade hoger is dan het boetebedrag dan kan de werkgever ook een volledige schadevergoeding vorderen. Het voorlopig oordeel van de kantonrechter in deze zaak luidde aanvankelijk dat dit beding ingevolge artikel 7:651 BW nietig is aangezien de kantonrechter dit beding interpreteerde als een mogelijkheid om voor hetzelfde feit een boete te heffen en schade te vorderen. In het vervolg op deze uitspraak kwam de kantonrechter echter terug op dit voorlopig oordeel:
De kantonrechter is van oordeel dat artikel 15.3 van de arbeidsvoorwaarden toch niet, de kantonrechter komt terug op het eerder gegeven voorlopig oordeel, als nietig moet worden aangemerkt. In artikel 15.3 is weliswaar bepaald dat een werknemer bij overtreding van artikel 15 een boete is verschuldigd en dat ook recht bestaat op volledige schadevergoeding, maar dat recht op volledige schadevergoeding bestaat slechts voor zover die schade meer bedraagt dan het boetebedrag. Dit betekent dat bij niet-nakoming van artikel 15 naast een boete niet tevens recht bestaat op schadevergoeding, maar dat die boete moet worden gezien als een gefixeerde schadevergoeding die dus ongeacht de werkelijke schade verschuldigd is.
De kantonrechter oordeelt dat deze constructie wel rechtsgeldig is aangezien het artikel niet bepaalt dat er naast een boete tevens recht bestaat op schadevergoeding. Het recht op volledige schadevergoeding bestaat slechts voor zover de schade meer bedraagt dan het boetebedrag. Daarnaast moet het boetebedrag worden gezien als een gefixeerde schadevergoeding. De conclusie was dan ook dat de werknemer gehouden is tot betaling van de boete. De kantonrechter heeft vervolgens wel het boetebedrag op grond van art. 7:650 lid 6 BW gematigd aangezien de kantonrechter van oordeel is dat de gevorderde boete in geen enkele verhouding stond tot het salaris van de werknemer. Niettemin bleef er nog een behoorlijk bedrag over, dus echt verstandig is het niet om een boetebeding bewust niet na te komen.
